http://mm2austria2012.blogspot.com/p/kaart.html

zaterdag 26 mei 2018


zaterdag 26 mei
Ontwaken in Fokiano 
KM 67080
GPS   37.073972, 22.966696 https://goo.gl/maps/RvL7ZTKuKt72

bijna af
‘Dat jullie het een week of vijf samen kunnen uithouden in zo’n kleine camper’ horen wij wel eens van andere stellen. ‘En dan steeds opnieuw beslissen: ”Waar gaan we heen’’, en “Wat gaan we doen”, en “Vind jij het wat hier?”, en “Zullen we hier eten of zullen we dáár eten?”. We zouden dat geen week uithouden!’

Wat doen wij dan zo op zulke luie stranddagen als deze? 
Ach, de een leest wat en de ander schrijft wat. We zwemmen, snorkelen, eten wat, gaan een keer naar de bar voor een paar freddo’s, en draaien ons nog eens een keer om. We kunnen nog steeds lachen om elkaars grappen, en voelen elkaar uitstekend aan daarmee. Dezelfde humor is wel een belangrijk iets natuurlijk.

Omdat we beiden geboren en getogen zijn

in Beuningen mijmeren we ook nog wel eens terug naar vroeger, toen Beuningen nog een dorp was van een paar duizend inwoners.
En zo af en toe schrijf ik daar wel eens iets over op een van onze blogs. Zo heb ik al eens wat geschreven over o.a. (het kuthondje van) Jo Rat en (de kont van) Truus Tap.



http://mm2greece2013.blogspot.com/2013/10/dinsdag-1-oktober-ontwaken-in-boza-km.html 

Vandaag mijmeren we (weer eens) naar de tijd dat we puberden, want toen hadden we al oogjes op elkaar. In onze pubertijd had Beuningen naar schatting iets van 4500 inwoners, niet zoveel dus en je kunt dus ook wel nagaan dat de groep puberende ontluikende meisjes en jongens niet zo heel groot was.
Alles kende mekaar wel. De jongens en de meisjes wisten wel over wie je het had als je een naam zei.
Het was de tijd van de discomiddagen in het dorpshuis en de carnavallen in cafe/zaal de Vrijboom, waar de oogjes-op-elkaar werden omgezet in het ‘brommers kieken’ of ‘ga je even mee naar buiten?’ Nee, toen hoefde je nog niet zo creatief te zijn.
De ‘verkeringen’ circuleerden nogal eens en zo kon het zijn dat je een paar weken verkering had met die of die, en die dan weer met die, of die.
Wat namen uit de circulatiegroep: Maria, Trudy, Ingrid, Corrie, Ria, Jantje, Johnny, Herman, Frans, Peter, Lionneke, en ik vergeet er vast nog wat (maar niet veel).
En last but not least natuurlijk Monique en Michel.

Monique was dus ‘op’ Michel Seelen uit-de-Thorbeckestraat. Ik dus.
Ons eerste afspraakje was bij ‘De kont van Truus Tap’. En zoals het bij een goede afspraak gebruikelijk is werd er daar iets afgesproken. Namelijk dat we met elkaar zouden gaan. Nou, da’s toch al heel wat op een eerste afspraak.
De tweede afspraak was een fuif bij Peter, die bij mij in de straat woonde.
Ik was verlegen, had faalangst, zag een ander meisje op het feestje, we weten beiden eigenlijk nog steeds niet waar het aan lag, maar Corrie ging in ieder geval die avond met Monique aan de haal. Einde verkering dus. Later is alles gelukkig nog goed gekomen.
Vandaag mijmeren we  ook eens hardop over onze tijd op de lagere school. Dat was nog uit de tijd van de jongensschool en de meisjesschool. Monique zat bij de nonnen op R.K. meisjesschool (klooster Beuningen) en ik op de R.K. Don Bosco jongensschool.
Monique weet altijd veel meer te vertellen over de lagere schooljaren dan ik. Ik kan me niet zo veel herinneren. Ja, meester Sengers die losse handjes had en meester Oosterhout, misschien beter bekend als Piet Lel. Ik twijfel even of hij de bijnaam te danken had aan grote oorlellen of omdat hij (kwa)jongens graag aan hun oorlel trok.
Meester Sengers rookte als een ketter. Caballero. Zonder filter. Die rookte hij gewoon in de klas achter zijn lessenaar. Dat kun je je toch niet meer voorstellen? Leerlingen werden nogal eens weggestuurd naar de Centra (‘supermarkt’) om een nieuw pakje te halen.
Als ik aan meester Sengers denk zie ik meteen zijn houten vierkantje liniaaltje voor me. Ik schat ongeveer 30 centimeter lang. Daar kon hij dan ineens mee op je vingers tikken of op je hoofd als je niet op zat te letten. Of hij gooide het vanachter zijn lessenaar naar je.
Zelf had ik daar niet veel last van. Ik was al zeg ik het zelf een brave borst. Sommige klasgenoten noemden me wel een pennenlikker. Dat waren nog eens tijden; zes jaar lang de beste leerling van de klas. Wat zou het later anders gaan……

Mogelijk lag het aan mijn goede cijfers dat meester Sengers dacht ‘die gaat toch wel over, laten we die jong van Seelen maar eens de ondersteunende dia’s uitzoeken voor de les over seksuele voorlichting’.
Ik moest (mocht…) dat samen met een klasgenootje doen, maar ik ben vergeten wie dat was.
Nou nou, dat was wat. Kun je je voorstellen, destijds nog geen internet waar je de gekste en sekste filmpjes op kon bekijken. Het was de tijd van de ‘vieze boekjes’ op de bovenste planken in de boekwinkel. Op de bovenste dus. Dan was er vanaf de kassa zicht op. Want vieze boekjes waren gewilde jatgevallen.
En als je als geile puber zogenaamd naar een of ander voetbal- of autoblaadje stond te zoeken viel het veel meer op als je stiekem omhoog keek dan omlaag. Probeer het maar eens. Alleen zijn er volgens mij geen vieze boekjes meer.

De dia’s moesten op volgorde worden gezet middels een projector. In tegenstelling tot veel andere dingen die ik op school geleerd heb ben ik de beelden van sommige dia’s nooit vergeten. Mannen en vrouwen met een genitaal kapsel waar Jo Rat veel werk aan zou hebben. Type ‘permanent’ zeg maar. En hoewel ik weet dat ‘bos hout voor de deur’ slaat op een flinke boezem vind ik het zeker in het geval de vrouwen op de dia's meer van toepassing op de onderste deur.
 
Monique kreeg ook seksuele voorlichting in de zesde (nu groep 8). Nee, niet van een non. Monique zat op een meisjesschool en was nog helemaal niet met jongetjes bezig. Niet op die manier althans.
Toen Monique thuis kwam vroeg haar moeder Thea ‘En heb je nog wat geleerd vandaag?’. Monique, die het eigenlijk niet zo aan durfde te kaarten: ‘Nou, niks bijzonders eigenlijk’. Thea: ‘Niks bijzonders geleerd vandaag?’.  Want moeder Thea was natuurlijk op de hoogte gesteld dat er een les seksuele voorlichting was. Monique weet eigenlijk niet meer precies hoe het gesprek toen verlopen is, maar wat haar in ieder geval van de les seksuele voorlichting was bijgebleven, was dat je middels aanraking zwanger kon worden.
Met dit gegeven ging ze naar de middelbare school. In een van de eerste dagen daar, of het was in de kennismakingsweek, dat weet Monique niet meer, moesten van muziekleraar Ton van Erp alle leerlingen in een kring staan en elkaars handen vasthouden.
Monique die de klok had horen luiden (muziekles….) maar uit de seksuele voorlichting toch niet goed had begrepen waar de klepel hing ging verontwaardigd naar huis met het idee: ‘Hoe kan hij ons dat nou laten doen, elkaars hand vasthouden, nou worden alle meisjes zwanger!’
Mensen, ik schrijf geen onzin. Dit is echt zo gegaan.

Afijn, zoals je leest hebben wij elkaar nog van alles te vertellen dus.

Ondertussen is het zaterdagavond en eten we in de taverne van de hardwerkende Griek.
We laten ons verrassen. De keuze is nog kleiner dan gisteren maar blijkbaar moet hij lamsvlees kwijt. We zijn er na al die jaren Griekenland achter dat we bij een Griekse salade en tzatziki met brood beter één hoofdgerecht kunnen bestellen. Als Nederlanders vinden we dat misschien vreemd om een hoofdgerecht met zijn tweeën te delen, maar hier komt de ober er zelf al mee. Tzatziki, brood en salade als voorgerecht, en dan lam, ‘that’s enough’.
Uiteraard nog de halve liter witte wijn.
En inderdaad is het meer dan genoeg. We drinken nog koffie. En betalen 22 euro voor deze heerlijke maaltijd, met supermals lamsvlees. Totaal wel te verstaan.



parasolletjes in de nacht

Welterusten

zaterdag 26 mei
Overnachten in Fokiano 
KM 67080
GPS   37.073972, 22.966696 https://goo.gl/maps/RvL7ZTKuKt72




Geen opmerkingen:

Een reactie posten