Maandag 28 mei
Ontwaken in Fokiano 
KM 67080
GPS   37.073972, 22.966696 

We zouden het hier nog wel een tijdje kunnen uithouden. Een prachtig kiezelstrand, heerlijk zwemwater, een beachbar, een taverne met heel goed eten, een toiletgebouw om onze toiletcassettes te legen, alleen een waterkraan hebben we nog niet ontdekt.
Maar waarschijnlijk zouden we bij de taverne wel water kunnen tanken als we dat zouden vragen. Daar moet natuurlijk wel wat klandizie tegenover staan.
Met gemengde gevoelens dus gaan we vandaag afscheid nemen van deze mooie plek. En alleen maar omdat we naar een andere mooie plek willen: het eiland Kythira.

Een eiland dus dat betekent: varen. Er vaart een

ferry (de ‘Porfyrousa’) heen en weer tussen Neapolis en Kythira. Meestal eenmaal daags, in het hoogseizoen vaker, maar check altijd even de vaartijden (https://www.kythera.gr/en/gettinghere/schedules-porfyrousa.php).
Dat doen wij ook nu, en maar goed ook want de boot vertrekt niet om 14:00 uur zoals volgens schema maar om 09:00 uur.
We willen vanavond dan voor het donker bij Neapolis zijn, een rit van naar waarschijnlijkheid drie uren.

Monique kan uuuuuren dobberen zo

Dat betekent dat we nog bijna een hele dag kunnen genieten hier. En dat doen we dan ook.
Tegen drieën  pakken we de boel in en maken de camper klaar voor vertrek.  Als laatste nog de toiletcassette en het vuilwater lozen in het openbare toiletgebouw en off we go.

Dachten we op de heenweg naar deze baai dat de weg dood zou lopen, inmiddels keken we al dagen tegen een stukje noeste arbeid van de Grieken aan; namelijk een nieuwe kustweg tussen Fokiano en Kyparrisi. Een weg die slingert langs de berghellingen. Wat een werk moet dat zijn geweest. De Zwitserse buurman die we sinds gisteren hebben weet ons  te vertellen dat deze weg met Europees subsidiegeld is aangelegd en ongeveer 13 miljoen heeft gekost.
In de enkele dagen dat wij nu naar deze weg zitten te staren hebben we er niet meer dan enkele tientallen auto’s op zien rijden.

Als we even grofweg gaan rekenen wat het nu per hoofd van de Nederlandse bevolking heeft gekost dan komen we misschien op een paar centen. Wij vinden dat uiteraard helemaal prima, maar wij gaan er dan ook gebruik van maken. Een ander zal misschien zeggen: ‘waarom mijn centen voor een weg voor enkele mensen, en waar ik in ieder geval helemaal nooit op ga rijden?!’.
Nou bij deze dan ook al diegenen bedankt, want wij hebben er nu een groot gemak en plezier van.

Wat een prachtige route! En als we na een kwartier rijden zeggen ‘we hebben nog geen andere auto gezien’, komen we er ook meteen drie tegen. Zul je net zien. Maar daar blijft het dan ook wel een beetje bij.
Voor wie wil zien hoe je eerst van Fokiano naar Kypparrissi moest hier een kaartje. Als je op dit kaartje iets boven de baai bij Kyparrissi kijkt zie je al een begin gemaakt met de kustweg.
Dit is een satellietfoto van een tijdje terug. Ik ben benieuwd wanneer er een update komt.

Links de baai die wel ergens in onze top tien komt

De nieuwe kustweg

Zoals het vaak gaat in Griekenland kan een prachtige tweebaansweg zomaar opeens overgaan in een smalle door gaten geteisterde weg. Zo ook hier net voor Kyparrissi.
In Kyparrissi tanken we dan bij het strand onze watertank vol. Het is een net dorp waar ze gezien de dreigende ver- en gebodsborden niet zo van campers houden.  Op de parking langs het strand waar we water tanken staat op een bord vermeld dat wildkamperen wordt bestraft met een paar honderd euro.
Wij zijn dat sowieso niet van plan want we moeten vanavond in Neaopolis zijn.

 
Een klein stukje kustweg van vandaag. Helaas deels in de schaduw

 De hele route daarheen is prachtig. Via dorpen als Charakas, Lambokambos, Riochia, Molai, Asopos, Papadianika, Daimonia, Elika, Agio Apaostoli en Kampos komen we ongeveer een uur voor zonsondergang in Neapolis aan. We checken nog even of het ticketoffice voor de ferrys op dezelfde plek zit als in 2016, en dan rijden (hobbelen) we via een slechte onverharde weg nog 2 kilometer naar onze overnachtingsplek boven het strand van Paleokastro.  En …..vlakbij het prachtig gelegen kerkje van Agia Paraskevi!
In 2016 waren we hier ook, en ik heb de hele dag al  de hoop in mijn hoofd om maar vooral op tijd te zijn om mijn drone nog een rondje om de kerk te laten maken voordat het te donker is.
Aangekomen op de plek zet ik eerst de camper redelijk recht en loop eerst een stukje richting kerkje om te zie of het nog wel toegankelijk is. Dat is het, dus ik ga meteen weer terug om al mijn fotospullen en de drone te pakken, en laat Monique achter die voor het eten gaat zorgen.

Bij het kerkje aangekomen zie ik al dat ik redelijk laat ben. Ik moet kiezen tussen wat redelijke foto’s zie te maken nog net voor de zon onder is, of meteen de drone omhoog en hopen dat het me allemaal lukt.
Ik kies voor het eerste, moet snel een goede plek kiezen voor het statief, en schiet wat plaatjes.
Dan maak ik de drone klaar, stuur hem omhoog , en krijg al snel een foutmelding dat de connectie met de app is verbroken….. Sh..@!#%$^%&%)%#$
Gelukkig kan ik hem terughalen, moet dan alles resetten en herstarten, en vervolgens is het eigenlijk veel te donker en zie ik amper wat ik aan het doen ben. En dan ben ik ook nog eens een absolute beginner met dat ding dus de hoop van de hele dag om wat leuke dronevideo’s te maken verdwijnt even snel als de zon achter de horizon.
En als die verdwijnt wordt het in Griekenland heel snel donker.
Als ik alle spullen weer heb ingepakt heb ik de zaklamp nodig om te voorkomen dat ik zonder struikelpartijen weer terug kom bij de camper.
Hopelijk heb ik er wel wat leuke foto’s aan overgehouden.

Naar bed want morgen vroeg op voor de ferry naar Kythira.
Welterusten

Maandag 28 mei
Overnachten in Paleokastro
KM 67200 (ruim 3 uren gereden over 120 kilometer)
GPS   36.489267, 23.067164