Dinsdag 29 mei 2018
Ontwaken in Paleokastro
KM 67200
GPS   36.489267, 23.067164

Naar Kythira vandaag!
Onze ferry vertrekt om 09:00 uur en vanaf onze overnachtingsplek hobbelen we over de slechte en stoffige onverharde weg in 10 minuten naar Neapolis. Bij het havenkantoor betalen we €81 voor de enkele reis van ongeveer 80 minuten naar Diakofti.  Dat is voor 2 personen en een camper van 6 meter.

We kunnen meteen de boot in en zoeken een paar zitplekken in de schaduw op het bovendek.
Als het helder is, en dat is het hier waarschijnlijk meestal, zie je Kythira al liggen. Ook het eiland Elafonissos waar we ooit eerder zijn geweest. Dat is

eigenlijk een eiland van niks (je kunt niet eens het eiland rond rijden) maar met vermoedelijk de mooiste baai met het mooiste strand met het mooiste zwemwater waar we ooit geweest zijn.

Onze Donis

Maar nu dus naar Kythira. In 2016 waren we er ook. Een heerlijk rustig eiland, met name bekend bij wandelaars. Bij camperaars niet zozeer, en een van de redenen zal wel zijn dat het niet zo geschikt is voor grotere campers. De wegen naar mooie baaien zijn over het algemeen nogal stijl en bochtig. En als je een lange voorwielaandrijver hebt met een flinke overhang achter de achteras, én daarbij ook nog eens flink gewicht in de garage, dan kun je het nog flink moeilijk krijgen op Kythira. Wij met onze bus vinden dat prima. Hebben wij meer plek J.

En of het nou naar Kythira is, of Terschelling of Ameland; naar een eiland varen heeft altijd wel iets. Maar ja, als het dan ook nog eens 30 graden is, prachtig weer en je komt de bijna tropische baai van Diakofti binnenvaren heeft het wel heel veel iets.
Jammer dat er in deze baai geen goeie plek is om met de camper vrij te kamperen. Althans, wij hebben het nog niet ontdekt.

Tropisch bad op de achtergrond

Diakofti op Kythira

Oud ijzer langs de weg. Ehh....water

Old fashioned version

Maar het plan is sowieso om meteen door te rijden naar de baai van Limnionas. In 2016 hebben we het daar ook bijna een week uitgehouden, en van alle baaien die we gezien hebben op Kythira is dat wel veruit onze favoriet geworden.

Op weg erheen zien we wat de grote branden van 2017 hebben aangericht…… Triest…
YouTube filmpje
En nieuws van toen

Gelukkig is de brand gestopt voor het hele leuke plaatsje Milopotamos.
We komen sterk in de verleiding om bij Taverne Platanos te gaan eten, onder de enorme plataan, maar we zouden het erg zuur vinden als we zitten te eten en dan een andere camper voorbij zien komen richting de baai van Limnionas.
Toen we in 2016 naar Limnionas reden wisten we nog niet dat er twee opties waren om bij Limnionas te komen vanuit Milopotamos. Toen zaten we nog bijna vast in het smalle straatje van Kato Hora [https://youtu.be/g9A-AE9lqOY].
Heel even overdenken we om er nogmaals doorheen te rijden omdat we nu een GoPro voorop hebben staan, en een beter filmpje kunnen maken, maar we ontwijken toch maar het risico om iemand tegen te komen die met zijn auto niet achteruit durft. Want achteruit met onze bus zal heel lastig worden….

Net voor het smalle straatje gaan we links. Dat is in het begin ook niet al te geweldig, maar na een paar honderd meter is het weer prima te rijden.
Er is gelukkig gesnoeid! In 2016 waren grote delen van de weg aan de kanten deels overwoekerd door struiken, sommige met doornen. De bus van ons met zijn 2 meter breedte paste er precies tussendoor, camperkennissen van ons (Julian & Stina) konden min of meer hun camper over laten spuiten!

De weg naar de baai is 7 kilometer. Onderweg bidden we nog net niet dat er maar geen campers in de baai mogen staan. En al helemaal niet onder onze favoriete boom.
Met spanning krijgen we een paar bochten voor de baai voor het eerst zicht op het strandje………
Yeahhhh! Niemand! Behalve een enkele auto.

Hier gaan we het wel ff uithouden (dronefoto)

Even heen en weer friemelen tot we aardig goed staan naast de bomen en dan gaan we het hier een aantal dagen wel overleven. Nee, de bus staat zeker niet voorbeeldig. Hij helt naar achteren en naar links maar meer kunnen we er niet uithalen hier. Of we moeten er blokken en planken ondergooien, maar dat vinden we not-done hier. We pikken toch al de schaduw in van twee bomen. En schaduw is bijna heilig voor de Grieken.

Heerlijk, we zijn er weer. De bar van Nikos is nog niet in bedrijf, constateren we. In een van de visserhuisjes is een jong stel aanwezig, maar dat vertrekt tegen zonsondergang.

En dan hebben we het hele rijk voor ons alleen….

Welterusten

Dinsdag 29 mei 2018
Overnachten in Limnionas
KM 67228
GPS   36.23413, 22.90541