Dinsdag 15 mei 2018
Ontwaken in Beuningen, Nederland
KM 65063
GPS 44.6545 10.7811
Ontwaken in Beuningen, Nederland
KM 65063
GPS 44.6545 10.7811
Na een natte en koude
camperreis vorig jaar naar en door Ierland snakken we alweer bijna een jaar
naar zon, zee en strand. En dat alles dan wederom in ons favoriete
camperreisland Griekenland.
Ik denk dat het de
tiende keer Griekenland-met-de-camper wordt. Daarvóór gingen we al regelmatig
met het vliegtuig naar een van de Griekse eilanden. ‘Het Griekse’ zit dus wel
een beetje in ons bloed.
Van de vakantievoorbereidingen wordt met name ik altijd een beetje zenuwachtig.
Het is niet zomaar even de koffers pakken, het vliegtuig nemen en in een gespreid bedje in een of ander hotel terecht komen.
Ons vervoermiddel is
tevens ons vakantiehuis. Het vervoermiddel moet op en top
in orde zijn, maar zo ook ons vakantiehuis. In en op het ‘huis’ zitten net als
thuis een waterleidingsysteem, een verwarming met boiler, een elektrasysteem 12
én 220 volt, zonnepanelen, wifisysteem, satellietschotel, tv’s radio, toilet,
douche, bed enzovoorts. En net als thuis is er altijd wel eens iets aan iets. En
als het even kan net op het laatste moment voor vertrek. Van de vakantievoorbereidingen wordt met name ik altijd een beetje zenuwachtig.
Het is niet zomaar even de koffers pakken, het vliegtuig nemen en in een gespreid bedje in een of ander hotel terecht komen.
Ons vervoermiddel is
Gelukkig ging het de laatste week goed.
Maar ondanks al het
‘gedoe’ met een camper is het echt wel ons ding. Vooral aan dat gepreide bedje
in een of ander hotel, pension of appartement moeten we niet denken. Een matras
waar het DNA van half Europa in is gewerkt. Brrrrr….
Nee, eigen haard is goud waard, en eigen bed is dikke pret.
Nog een stuk stress voor mij is: ‘heb ik dit wel? Heb ik dat wel? En dit en dat zijn dan de fotospullen, laptop, wandeluitrusting, zwem-en snorkelspullen, luchtbedjes enzovoorts.
En dan heb ik recent ook nog eens een drone aangeschaft, en een GoPro, beide met allerlei accessoires, dus dan weet je het wel. Het zou niet de eerste keer zijn dat we er ergens in Duitsland achter komen dat we een oplader van een of andere vergeten zijn.
Nee, eigen haard is goud waard, en eigen bed is dikke pret.
Nog een stuk stress voor mij is: ‘heb ik dit wel? Heb ik dat wel? En dit en dat zijn dan de fotospullen, laptop, wandeluitrusting, zwem-en snorkelspullen, luchtbedjes enzovoorts.
En dan heb ik recent ook nog eens een drone aangeschaft, en een GoPro, beide met allerlei accessoires, dus dan weet je het wel. Het zou niet de eerste keer zijn dat we er ergens in Duitsland achter komen dat we een oplader van een of andere vergeten zijn.
Het merendeel hebben we afgelopen
weekend al in de camper gepakt, en vanochtend gaan het eten en de kostbaarheden
zoals foto- en videoapparatuur als laatste in de camper.
Een laatste check, nog een laatste check, nog snel even teruglopen voor de allerlaatste check, de voordeur meerdere keren navoelen, en dan op weg naar Thea (mams van Monique) voor de traditionele afscheidslunch.
Thea heeft de tafel gezellig gedekt met lekkere broodjes, wafels, aardbeitjes en andere eitjes. Jeanne en Riet, respectievelijk vriendin en buurvrouw van Thea schuiven ook aan.
Daar zit ik dan, als vlotte man van de wereld tussen 4 dames die in ieder geval een ding gemeen hebben: breien….
Ja, breien. En dan schijnt vooral beren breien hot en hip te zijn. Nou is Thea een echte expert op het gebied van (o.a.) beren breien, dus eigenlijk heb ik geluk gehad dat Monique pas sinds een goeie maand het breivirus te pakken heeft.
Want laten we eerlijk wezen: welke man van de wereld droomt nou van een beren breiende vrouw op de bank??
Voor de rest is Monique gelukkig een hele vlotte vrouw, maar toch. Wat veel mannen hebben (niet ik) met formule1, voetbal en darten, heeft Monique met breien. En dan is dit pas haar eerste beer. Dolenthousiast is ze!
Ze is niet zomaar aan het beren breien, nee ze is aan het berenbreien. Zonder spatie dus.
Goed, de halve beer gaat dus ook mee op vakantie. Mét 4 pennen, 2 bollen roze wol en een zak vulling. Dat kan er nog wel bij.
Geheel volgens planning vertrekken we om 14:00 u bij Thea. Ik krijg de
gebruikelijke jaarlijkse adviezen (lees: opdrachten) mee van Thea: ‘Pas goed
op’. ‘Rij voorzichtig’. ‘Niet in de zee zwemmen’. ‘Je hebt een kostbaar iets
bij je’ (Monique).
‘Ik ga overal rekening mee houden, Thea!’
Al breiend rijden we via de A73, A61/E31, 6/E50, 5/E35 door het deel van Duitsland dat vol is van allerlei ‘Tallen’, ‘Burchten’, en plaatsnamen die beginnen met ‘Bad’ of eindigen op ‘Baden’. We vinden na een goeie 500 kilometers een officiële camperplaats in Emmendingen. In Baden-Wurttemberg…
Vanaf de 5 is het afslag 59 of 60. De CP (camperplek) is bij het Freibad, am Sportfeld.
We komen aan in het donker, en vinden nog plek genoeg bij een stuk of vijftien andere campers.
Het is al laat (21:00u) en we doen het met eigengemaakte rendang, boontjes en rijst die we uit onze diepvries hadden meegenomen.
De eerste etappe zit erop, en de kop is eraf. Welterusten.
Een laatste check, nog een laatste check, nog snel even teruglopen voor de allerlaatste check, de voordeur meerdere keren navoelen, en dan op weg naar Thea (mams van Monique) voor de traditionele afscheidslunch.
Thea heeft de tafel gezellig gedekt met lekkere broodjes, wafels, aardbeitjes en andere eitjes. Jeanne en Riet, respectievelijk vriendin en buurvrouw van Thea schuiven ook aan.
Daar zit ik dan, als vlotte man van de wereld tussen 4 dames die in ieder geval een ding gemeen hebben: breien….
Ja, breien. En dan schijnt vooral beren breien hot en hip te zijn. Nou is Thea een echte expert op het gebied van (o.a.) beren breien, dus eigenlijk heb ik geluk gehad dat Monique pas sinds een goeie maand het breivirus te pakken heeft.
Want laten we eerlijk wezen: welke man van de wereld droomt nou van een beren breiende vrouw op de bank??
Voor de rest is Monique gelukkig een hele vlotte vrouw, maar toch. Wat veel mannen hebben (niet ik) met formule1, voetbal en darten, heeft Monique met breien. En dan is dit pas haar eerste beer. Dolenthousiast is ze!
Ze is niet zomaar aan het beren breien, nee ze is aan het berenbreien. Zonder spatie dus.
Goed, de halve beer gaat dus ook mee op vakantie. Mét 4 pennen, 2 bollen roze wol en een zak vulling. Dat kan er nog wel bij.
BCB (Brei Club Beuningen) met in het midden senior en junior berenbreier |
‘Ik ga overal rekening mee houden, Thea!’
Al breiend rijden we via de A73, A61/E31, 6/E50, 5/E35 door het deel van Duitsland dat vol is van allerlei ‘Tallen’, ‘Burchten’, en plaatsnamen die beginnen met ‘Bad’ of eindigen op ‘Baden’. We vinden na een goeie 500 kilometers een officiële camperplaats in Emmendingen. In Baden-Wurttemberg…
Vanaf de 5 is het afslag 59 of 60. De CP (camperplek) is bij het Freibad, am Sportfeld.
We komen aan in het donker, en vinden nog plek genoeg bij een stuk of vijftien andere campers.
Het is al laat (21:00u) en we doen het met eigengemaakte rendang, boontjes en rijst die we uit onze diepvries hadden meegenomen.
De eerste etappe zit erop, en de kop is eraf. Welterusten.
Dinsdag 15 mei 2018
Overnachten in Emmendingen
KM 65612
GPS N48.11823 E7.8407 (klik hierop om GoogleMaps te openen)
Overnachten in Emmendingen
KM 65612
GPS N48.11823 E7.8407 (klik hierop om GoogleMaps te openen)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten